به گزارش قدس آنلاین مجتبی رجایی سرپرست اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان رضوی این اداره کل گفت: اگرچه فرهنگنامه ها واژه اذان را آگاهی دادن و خبردادن از وقت نماز معنی کرده اند و از نظر مفهوم لغوی در دین اسلام ، برای اعلام وقت نماز با الفاظ مخصوص است، اما اذان به نوعی نتیجه تلفیق الفاظ معنوی با هنر موسیقایی بوده که پیشینه آن به پیش از اسلام نیز می رسد و موید جایگاه و اهمیت این مقوله در بین مسلمانان است.مجتبی رجایی اظهارداشت: در همین راستا به منظور صیانت و حفاظت از یک اذان قدیمی که ویژگی های منحصر به فردی را به همراه داشته و با هدف نشر فرهنگ مذهبی کشور ثبت اذان شیخ محمد آقاتی در فهرست میراث معنوی کشور( گروه سنتها و نمودهای شفاهی) در سال جاری در دستور کار قرار گرفت.وی افزود: مرحوم شیخ محمد آقاتی سالهاست که صدای اذان ملکوتی خود را بر فضای معنوی ایران اسلامی گسترده و عبارات و واژه های مناجات گونه اش تا زمان حاضر همواره نوازشگر روح نمازگزاران به هنگام لحظات برپایی نماز در صفوف طولانی مساجد، اماکن متبرکه، زیارتگاهها ، تکایا و خانه ها بوده و می باشد.این مقام مسئول خاطر نشان ساخت: از نظر لحن، صوت و نوع اجرا در تلفیقی از موسیقی های دستگاه شور، تاکنون نمونه و الگویی از اذان شیخ محمد آقاتی در سطح ملی دیده نشده است.رجایی همچنین افزود: اذان شیح محمد آقاتی دستمایه ای از اذان ها، مداحی و تعزیه خوانی را در ریشه، سنت و هویت خود محفوظ داشته و اهمیت آن در یک مورد انتقال همین ارزشهای مذهبی پیشین به نسل حاضر و نسل های بعدی است که در اذان معروف و دلنشین وی این امر محقق گردیده است.یکی از ویژگی های اذان مرحوم آقاتی فرود آمدن صدای خود را در انتهای اذان در درآمد شور می باشد به نحوی که ایشان لا اله الا الله انتهای اذان را در مرتبه دوم، در درآمد شور به پایان می رساند. یعنی اگر شروع و متن اذان در بیات ترک اجرا گردیده صدای خود را به خواستگاه اولیه که همان درآمد است می رساند و اذان را در درآمد شور خاتمه
می دهد. به این ترتیب اذان این استاد دارای یک حسن مطلع و حسن ختام می باشد که با توجه به غنای موسیقایی و معنوی، این اثر به شماره 197 در فهرست میراث معنوی کشور جای گرفت.گفتنی است : شیخ محمد آقاتی در سال 1304 خورشیدی در روستای کاهو از توابع گلمکان شهرستان چناران دیده به جهان گشود، در سن شانزده سالگی برای تحصیل علوم دینی وارد مدرسه نواب در جوار حرم مطهر گردید. در همان سال اذان گویی و مناجات خوانی را در مسجد جامع گوهرشاد آغاز کرد، سپس در سال 1327 شمسی به تهران رفت و موذن مسجد امام (ره) شد، در همان زمان نیز همکاری با رادیو را برای اجرای برنامه اذان بهاری شروع نمود و در استودیو رادیو تهران سه بار صدای اذان خود را ضبط کرد. وی سرانجام در سال 1372 شمسی دار فانی را وداع گفت و در آرامستان بهشت زهرا روی در نقاب خاک کشید.لازم به ذکر است :از اذان مرحوم آقاتی در ششمین همایش جاده ولایت به عنوان دومین اذان ثبت ملی شده در کشور پس از اذان مرحوم موذن زاده پرده برداری شد.